Wat doe jij met vaderdag?
Waar betekent vaderdag voor jou? Ga je iets leuks doen op vaderdag, of doe je er juist helemaal niks aan (onder het mom van: iedere dag is toch een dag om lief te zijn voor vaders)? Hier thuis staat vaderdag natuurlijk al een paar jaar in de spotlight, doordat we het vieren met onze jongens. Even papa, dus manlief, verwennen met een leuke zelfgemaakte knutsel en een cadeautje erbij. Niks groots eigenlijk, maar een aardigheidje. En vaak gaan we die dag nog even weg, om met zn allen wat leuks samen te doen.
Een moeilijke dag
Vaderdag is ook een dag die ik moeilijk vind. Het is nu de tweede vaderdag die we zonder mijn vader vieren, en nog altijd valt me dit ontzettend zwaar. Je moet dan ook weten, de laatste jaren voordat mijn vader stierf, stond vaderdag eigenlijk grotendeels in het teken van iets heel bijzonders met hem samen doen.
Mijn vader is begin 2012 ernstig ziek geworden toen een glyoblastoma mutliforme, ofwel een graad 4 hersentumor bij hem werd geconstateerd. Passend in ons plaatje van hoe het altijd gaat met iets slechts, moest dit natuurlijk ook in een extreme vorm zijn. Het werd namelijk niet in een ziekenhuis in Nederland ontdekt, maar tijdens zijn vakantie in de Filipijnen. Terugvliegen naar Nederland en hier behandeld worden was geen optie, zo slecht ging het al met hem. Lang verhaal kort: hij is daar geopereerd en moest daar revalideren. Eenmaal terug in Nederland heeft hij hier bestraling en chemo gehad.
Aan het einde van de bestraling behandeling, hadden wij besloten dat we van vaderdag een feestje zouden maken. In de FIlipijnen werd ons namelijk door de behandelend arts verteld dat we ervan moesten uitgaan dat we nog zo'n 4 maanden samen zouden hebben. Zoiets zet je wel aan het denken over het leven en wat je er nog uit wilt halen...
Maar goed, een feestje dus. Die bewuste vaderdag in 2012 hebben wij als dochters en schoonzoon hem mee genomen op een mini-vakantie naar een camping in Frankrijk. Lekker even een paar dagen samen weg. Het weer was niet altijd even goed, de stemming van m'n vader ook niet (door een hersentumor veranderd een karakter), maar dat kon de pret niet drukken.
Sinds dat jaar heeft iedere vaderdag in het teken gestaan van onze zieke papa. Samen een weekendje weg, een dag erop uit naar een pretpark of dierentuin, en op het laatst gewoon gezellig bij hem thuis zijn met z'n allen en 's avonds naar een restaurant toe.
En nu? Tja, jaren achter elkaar een bepaalde dag in het teken zetten van 1 iemand; dat heeft het best wat impact wanneer die persoon er niet meer is. Voor mij is vaderdag dan toch ook een lastige dag. Net zoals dat voor velen anderen ook zal zijn.
Tijd voor een feestje
Vandaag probeer ik de gedachte aan vaderdag nog weg te duwen, eraan denken is gewoon echt niet fijn. Maar zondag maken we er toch wel weer een feestje van. Want ook voor mijn geweldig lieve man is het vaderdag, dus mogen onze jongens hem in het zonnetje zetten. En natuurlijk zullen we met zn allen even stil staan bij het gemis van onze papa en opa.
Papa, we missen je en houden van je!
