Vandaag ben ik onrustig van binnen. Ik kan er niet tegen om niks te doen te hebben. Dat verveelt me. Irriteert me.
Een tijd terug dacht ik dat het goed was om mezelf te dwingen rust te nemen. Tuurlijk: Als mijn lichaam aangeeft dat ik dat nodig heb. Prima! Ik bedoel, met m'n fibromyalgie moet ik soms wel pas op de plaats nemen door de pijn.
Maar op een dag als vandaag niet. En ik accepteer dat nu. Ik hou van bezig zijn. Iets om handen hebben. Ik hou van werken en ben er dan ook graag mee bezig. Op een luie dag als vandaag voel ik dat des te meer.
En dat is oké. Want het is oké om van werken te houden. Wie zegt dat je alleen succesvol bent, met een eigen bedrijf, als je maar een paar uur per week hoeft te werken?
Om een of andere reden wordt een succesvolle onderneming altijd neergezet als een bedrijf waarbij je zo weinig hoeft te werken. Als je maar veel tijd hebt om niks te doen, dan doe je het goed.
Ik ben er nu achter dat dit onzin is. Mijn werk voelt niet als werk. Het voelt als mijn hobby, mijn passie! De uren die ik geregeld maak, zijn niet de minste. Maar ik hou ervan! Het liefste werk ik zoveel mogelijk! Maar ja, slaap is toch ook nodig. Maar wanneer ik in flow ben, wil ik doorgaan. Work work work! Dat is de 'hustle' mindset, I ? it!
Het is oké om niet stil te kunnen zitten. Altijd maar bezig te willen zijn. Zolang je maar luistert naar je lichaam. Dat weet wat goed is voor jou. Ik ben blijkbaar van nature geen stilzittend type. En dat is oké!
Hoe ben jij? Doe jij wat je moet doen? Wat het beste is voor jou?
